ظن مطلقظن ثابت به دلیل انسداد، بدون وجود دلیل خاص بر حجّیت آن را ظن مطلق می‌گویند. ۱ - تعریف ظن مطلقظن مطلق، مقابل ظن خاص بوده و عبارت است از ظنی که دلیل خاص ( از عقل یا نقل ) بر حجیت آن اقامه نشده است؛ به بیان دیگر، به هر ظنی که اعتبار آن از راه دلیل انسداد ثابت شود " ظن مطلق " می‌گویند. ۲ - اعتبار ظن مطلقظن مطلق در موارد عدم دسترسی به معصوم ( ع ) و انسداد باب علم و علمی ، در صورتی حجت است که از ظنون باطل نباشد؛ یعنی مانند ظن حاصل از قیاس نباشد که از تمسک به آن نهی شده است. [۴]
فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۲، ص۱۲۱۳.
[۵]
ایضاح الکفایة، فاضل لنکرانی، محمد، ج۴، ص۲۰۴.
[۷]
شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۳، ص۴۷.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۵۵۴، برگرفته از مقاله «ظن مطلق». |